Имаго Мунди, позната и како Вавилонска карта на светот, често се вели дека е најстарата мапа на познатиот свет некогаш пронајдена.
Мора да се признае, не е толку прецизна како Google Maps, ниту величествено илустрирана како средновековните картографии, но дава единствен увид во начинот на кој древните Вавилонци се гледале себеси и светот околу нив.
Веројатно е направена пред 2.600 до 2.900 години, во време кога Неовавилонското Царство било водечко во светот во архитектурата, културата, математиката и раните откритија во науката.
Повторното откривање на мапата во XIX век е речиси исто толку мистериозно како и самиот објект. Според Encyclopedia Britannica, артефактот го открил Хормузд Расам, познат археолог кој ги откопал некои од најдобрите асирски и вавилонски антиквитети некогаш пронајдени, вклучително и таблите кои го содржат епот за Гилгамеш, најстарото парче литература во светот.
Вавилонска карта на светот била пронајдена во кутија поврзана со ископувањата на Расам во 1881 година во Сипар во денешен Ирак, околу 40 километри југозападно од денешен Багдад, главниот град на Ирак. Сепак, некои веруваат дека првично била откриена во Борсипа, друг древен град кој се наоѓа на околу 115 километри јужно од Багдад. Во моментов е во сопственост на Британскиот музеј во Лондон.
Напукнатата плоча е со димензии 12,2 x 8,2 сантиметри и содржи кружна карта со делови од текст напишани со клинесто писмо. Со оглед на нејзината скршена состојба, недостигаат некои информации од артефактот, иако со децении научно проучување успешно се споени големи делови од нејзината содржина.
На картата е прикажана Месопотамија, историски регион во Блискиот Исток кој често се нарекува „лулка на цивилизацијата“, бидејќи бил домаќин на неколку истакнати цивилизации и култури низ античката историја, вклучувајќи ги Вавилонците и Асирците.
Повеќето веруваат дека градот Вавилон е прикажан во правоаголната лента во близина на горниот дел од внатрешноста на картата (означен со 13 на илустрацијата погоре). Паралелните линии што го сечат овој правоаголник од врвот до дното, изгледа како да ја претставуваат реката Еуфрат. Познатата река извира од планините на север, минува низ Вавилон, а потоа води до област на мочурлив излив на југ.
Можеме да ја најдеме и локацијата на многу други градови и кралства, вклучувајќи ги Асирија, Дер и Урарту, според документ од 1988 година. Сите овие населби се опкружени со речиси совршен кружен појас што претставува „горчлива вода“ или „горчлива река“, што обично се преведува како океан.
На врвот на картата зад океанот е означено како место „каде што Сонцето не може да се види“. Можеби верувале дека ова е земја на вечна темнина, исто како чудните простори опишани во Епот за Гилгамеш, или можеби ова е криптичен коментар за движењето на Сонцето.
Дел од текстот алудира на разни чудовишта и фантастични суштества кои живеат во различни региони, вклучувајќи крилест коњ, голема морска змија, човек скорпија и човек бик. Се споменуваат и помалку изненадувачки ѕверови, како што се газели, пантери, елени, мајмуни, козорози, водни биволи и волци.
На мапата живеат и човечки ликови. Текстот алудира на неколку различни луѓе, вклучувајќи го и Утнапиштим, легендарниот херој кој ја преживеал вавилонската поплава, како и првиот владетел на Акадското Царство, Саргон.
Ако денес се обидувате да се движите низ Западна Азија, слободно може да се каже дека Вавилонската карта на светот би била прилично бескорисна - спомнувањето на митски животни сигурно би довело до заблуда.
Сепак, како историски документ, темата содржи многу интригантни сознанија за доминацијата на Неовавилонското Царство во времето на неговото создавање, пишува IFLScience.
Според експертот од Британскиот музеј, д-р Ирвинг Финкел, Вавилон е прикажан како „неверојатно голем во споредба со другите градови на мапата“, што покажува дека „содржината на картата несомнено го одразува Вавилон како центар на светот“.
