Научниците утврдија дека во атмосферата брзо се зголемуваат нивоата на пет хлорофлуоројаглероди (CFC) кои ја осиромашуваат озонската обвивка, кои се штетни материи кои се глобално забранети од 2010 година поради опасноста што ја претставуваат за животната средина.
Во една студија објавена минатата недела во списанието Nature Geoscience, тим од меѓународни научници рече дека изворот на емисиите треба да се истражи бидејќи ако не се контролираат, тие претставуваат закана за климата.
Тие главно се користат во клима-уреди, фрижидери, противпожарни апарати и како погонски гасови за аеросоли. CFC се вештачки стакленички гасови кои се илјадници пати посилни од јаглерод диоксидот. Нивната способност да ја уништат озонската обвивка што ја штити Земјата од Сонцето беше откритието што им донесе Нобеловата награда за хемија на Марио Молина и Шервуд Роуланд во 1995 година.
Глобалното исфрлање на CFC помеѓу 1987 и 2010 година, според Монтреалскиот протокол, се смета за триумф на еколошката соработка - со извештај на ОН во јануари кој потврди дека озонската обвивка е на поправка и се очекува да закрепне до 2060-тите.
И покрај забраната, на трите типа на CFC сè уште им е дозволено да се користат како суровини за производство на алтернативни супстанции како што се хидрофлуоројаглеводородите (HFC), кои самите се опасни стакленички гасови чија употреба е ограничена.
Компаниите кои користат CFC треба да ги уништат сите преостанати хемикалии и да обезбедат дека нема протекување, додека CFC како суровини не треба да постојат во производите што се користат за развој.
И покрај тоа, научниците велат дека континуираната употреба на трите CFC објаснува зошто нивните нивоа на емисии се зголемени во атмосферата. Сепак, сè уште збунува потеклото на двата преостанати CFC (CFC-13 и CFC-112a), кои не се потребни за производство на HFC и во моментов немаат позната употреба.
„Всушност не знаеме од каде доаѓаат, и тоа е навистина малку страшно“, вели коавторот на извештајот Штефан Рајман, научник во Швајцарската федерална лабораторија за наука и технологија за материјали. Доколку емисиите продолжат да се зголемуваат, постои ризик од поништување на дел од напредокот постигнат во „третманот“ на озонот и дополнително придонесување за опасното ниво на глобално затоплување.
„Емисиите на тие неколку гасови се на исто ниво како и емисиите на сите стакленички гасови во Швајцарија“, изјави Рајман за новинарите.
„Со оглед на тоа дека сум од Швајцарија, тоа е нешто што навистина ме фрапира“, додаде тој. Наодите од извештајот ќе бидат разгледани на состанокот на Конвенцијата во Монтреал, а од земјите најверојатно ќе биде побарано да ги истражат изворите на емисиите на CFC.
