На 29 јуни 1958 година во Солна се одгра финалето на Мундијалот во Шведска во кое Бразил победувајќи го домаќинот за првпат се искачи на фудбалскиот трон.
Предводен од виртуозот Гаринша и младиот вундеркинд Пеле, Бразил се соочи со силната Шведска поддржана од домашната скоро 50 илјадна публика на стадионот „Росунда“ во Солна, предградие на Стокхолм.
По само 4 минути игра капитенот Нилс Лидхолм многу едноставно ја насамари бразилската одбрана за радост на публиката. Но, пет минути подоцна Вава израмни, а потоа во 32. минута истиот играч се погрижи за пресврт.
Десет минути во вториот дел 17-годишниот Пеле зголеми на 3:1, а во 68. минута Мариу Загалу погоди за 4:1. Швеѓаните преку Агне Симонсон на десет минути до крајот го ублажија поразот пред Пеле со својот втор гол во последната минута да ги постави конечните 5:2.
За Бразил настапија: Жилмар; Дежалма Сантус, Орланду, Белини (к), Нилтон Сантус; Зиту, Џиџи; Гаринша, Вава, Пеле, Мариу Загалу. На клупата седеше Висенчи Феола.
За домашната Шведска играа: Кале Свенсон, Орвар Беријмарк, Сиге Парлињ, Бењт Густавсон, Свен Аксбом; Реино Берјесон; Гунар Грен, Нилс Лидхолм (к), Курт Хамрин, Ленарт Скоглунд, Агне Симонсон. На клупата беше Англичанецот Џорџ Рејнор.
Натпреварот го судеше францискиот арбитар Морис Гиг од Арл.
По бламажата на домашниот Мундијал во 1950 година кога на преполната „Маракана“ Бразилците ја испуштија титулата губејќи од Уругвај, сега на илјадници километри далеку од дома, во студената Скандинавија, конечно на шестиот Мундијал го освоија првиот трофеј. Ерата на Пеле почна, која потоа ќе донесе уште два пехара светски шампион.
А, пак, Шведска нема никогаш повеќе да го повтори успехот и да игра финале. Златната генерација Швеѓаните се чини ја прокоцкаа поради нивниот инат. Имено, Во 1950 кога стигнаа до третото место не сакаа во тимот да ги вклучат младите Лидхолм и Грен само поради тоа што играа професионално во клубови во странство (двајцата во Милан). Инатот го продолжија и наредниот Мундијал во 1954 кога не се ни квалификуваа, а се опаметија предоцна, за домашниот во 1958 кога веќе едниот беше 35-годишен, а другиот дури 37.
