Вселенскиот телескоп на американската вселенска агенција НАСА, James Webb, снимил спектакуларна глетка, а тоа е раѓање на ѕвезда.
Станува збор за младата ѕвезда HH212, оддалечена околу 1.300 светлосни години од Земјата, сместена во соѕвездието Орион. BBC пишува дека ѕвездата е стара само 50.000 години и дека нејзината фотографија би можела да понуди увид во формирањето на ѕвездите.
Самата ѕвезда не е видлива на фотографијата бидејќи е опкружена со густ облак од прашина и гасови, но видливи се розово-црвените млазови што ги испушта ѕвездата од нејзините полови. Овие млазови се направени од молекуларен водород, два атоми на водород споени заедно, па оттука и ознаката HH во името на ѕвездата. Млазовите светат бидејќи ударните бранови ги загреваат додека се судираат со околниот материјал.
Фотографијата е направена главно на инфрацрвена бранова должина од 2,12 микрони, што го опфаќа вториот дел од името на ѕвездата. Оваа бранова должина му овозможува на телескопот да „ѕирка“ низ прашината и појасно да ги види млазниците.
James Webb е најмоќниот вселенски телескоп некогаш изграден и може да фотографира десет пати поостри од оние направени од вселенскиот телескоп Hubble.
Млазовите се клучна карактеристика на формирањето на ѕвезди бидејќи помагаат во регулирањето на нејзиниот раст. Како што ѕвездата се собира под гравитација, таа се врти побрзо и побрзо. Ако се врти премногу брзо, ќе се распадне, а за да се спречи тоа, мора да елиминира дел од аголниот моментум, односно ротационата енергија. Еден начин да го направите ова е да се лансираат млазници од половите долж магнетните полиња извиткани од ротирачки диск од гас и прашина.
Ѕвездата HH212 се наоѓа во близина на трите светли ѕвезди кои го формираат „појасот“ на Орион. Изгледа како што изгледало нашето Сонце кога се „родило“ пред околу 4,6 милијарди години. Со проучување на оваа ѕвезда, астрономите можат да дознаат повеќе за потеклото на нашето Сонце и Сончевиот Систем.
HH212 е набљудувана 30 години, а научниците набљудувале како нејзините млазови се менуваат со текот на времето. Со комбинирање на фотографиите во „филм“ можат да ја измерат брзината на млазовите, која е поголема од 100 километри во секунда. James Webb ќе продолжи да ја следи ѕвездата HH212 и другите региони кои формираат ѕвезди за да ги открие тајните на космичкото раѓање.
