На 3 април 1973 година Марти Купер застанал на аголот на „Шестата авенија“ во Њујорк и искуцал број во голема направа со крем боја и ја ставил на уво додека минувачите гледале во него.
Купер, инженер во Motorola, му се јавил на колегата од ривалската компанија Bell Laboratories за триумфално да му каже дека се јавува од „личен, рачен, пренослив мобилен телефон“. Се сеќава на тишината на крајот од линијата.
„Мислам дека чкрташе со забите“, се присети сега 94-годишниот Купер во интервју за BBC.
Bell Laboratories наместо тоа се фокусирале на развој на телефони за автомобили, вели тој.
„Можете ли да верувате? Значи, бевме заробени во нашите домови и канцеларии од уреди со бакарна жица повеќе од 100 години, а сега ќе нѐ заробат во нашите автомобили!“.
Основите за тоа како функционирал првиот повик не се променија многу. Телефонот го претвора вашиот глас во електричен сигнал, кој го модулира радио бранот. Радио бранот оди до репетиторот; репетиторот го испраќа вашиот глас до лицето што го повикувате, а во обратен процес, таа личност може да ве слушне како зборувате.
Само што тогаш немаше многу репетитори. Денешните мобилни телефони, сепак, се непрепознатливи во споредба со тој ран модел на Motorola.
Комерцијалната верзија на прототипот на Марти Купер, Motorola Dynatac 8000X, беше пуштена во продажба 11 години по првиот повик, во 1984 година. Чинела денешни 11.700 долари за купување, вели Бен Вуд, кој раководи со Музејот на мобилни телефони.
„Во суштина, можете само да бирате број и да се јавите. Немаше пораки, немаше камера. Триесет минути разговор, 10 часа за полнење на батеријата, околу 12 часа мирување и антена од 6,15 сантиметри на врвот“, објаснува г-дин Вуд.
Воедно, тежел 790 грама, речиси четири пати повеќе од тежината на iPhone 14 со неговите 172 грама.
Сепак, Купер воопшто не е импресиониран од дизајнот на модерните мобилни телефони, иако признава дека никогаш не предвидел дека телефоните еден ден ќе бидат рачни „суперкомпјутери“, со камери и пристап до интернет.
Тој верува дека во иднина вештачката интелигенција или ќе креира или ќе избира апликации за сопствениците на телефони, во зависност од нивните индивидуални потреби. Исто така верува дека еден ден уред ќе го следи нашето здравје, ќе ја зголеми нашата продуктивност и неизмерно ќе ни го подобри животот.
И покрај неговите поплаки за неговите модерни копии, се чини, тајно, г-дин Купер останува фасциниран од уредот што прв пат му го фати увото на тој агол од улицата во Њујорк пред 50 години.
„Сѐ уште сме на самиот почеток на револуцијата на мобилните телефони“, заклучи Купер.
