Искра Пенава е една од поетите кои со својата поезија се претставија на Меѓународниот митинг на поезијата на годинашните 58. по ред Рацинови средби во Велес, градот на поетот и револуционер Коста Солев Рацин. Неговата поезија ги обединуваше, ги обединува и во иднина ќе ги обединува народите во светот, а најмногу работниците и обесправените во борбатa за повеќе работнички права и подобар живот.
Денешните поети во светот, учесници на голем број меѓународни поетски митинзи и средби меѓу кои и Рациновите средби во Велес и Струшките вечери на поезијата во Струга секоја година со својата поезијата и пораките градат нови мостови на пријателствата меѓу народите во светот.
Искра Пенева е родена во 1980 Белград, дипломирала на Математичкиот факултет во Белград, работи компјутерска форензика.
Песните и се преведени и објавени на повеќе светски јазици. Поезија објавува во периодиката и книжевните списанија во Србија и странство. Песните и се преведени и објавени на повеќе светски јазици. Застапена е во повеќе антологиски избори на српската и македонската литература.
Искра е автор на поетските збирки: „Кутија со девет страни“ во 2002, „Оган и пеперуга“ во 2004, „Патеви после“ во 2006, коавторска поетска книга и „Некаде помеѓу“ во 2015 и „Fiori di luce“ вo 2020, коавторска книга поезија Италија.
Искра Пенева е добитник на повеќе признанија и награди. Таа ја доби наградата „Стојан Христов“ во 2016 година, а што се доделува во рамките на Струшките вечери на поезијата, за најдобра поетска книга од дијаспората. Наградата „Јосип Еуген Шета“ за најдобар поетски ракопис на Меѓународниот фестивал во Риека, Хрватска во 2018.
Наградата „Линга“ за превод и афирмација на македонската и српската литература во 2019 година во Македонија, прва награда за најдобар странски автор во издавачката куќа Volturnia edizioni 2020 во Италија,
Добитник е на книжевната награда „Горан Бујиќ“ за книжевник – новинар 2020 во Хрватска.
Искра Пенева е соработник на ревијата „Македонска виделина“. Преведува од македонски на српски и обратно, член е на здружението на писателите на Србија и на Здружението на новинарите на Србија.
Поетите учесници на Рациновите средби ја пленија публиката со своите стихови
Искра вторпат е учесник на Рациновите средби, а годинава настапи со својата песна „Видар“ и ја плени бројната публика во салата на Велешкиот театар на 58. Рацинови средби и изнуди силни аплаузи. По неа успешен настап имаа и останатите учесници поети од Србија, Бугарија, Црна Гора, Италија и Македонија.
Учесници беа: Искра Пенева и Зденка Валент Белиќ од Србија, Татјана Вујовиќ Костиќ од Црна Гора, Лучиа Трапацо од Италија, Наталија Неделкова и Роза Бојанова од Бугарија и од Македонија поетите: Атанас Вангелов, Игор Крајчев, Глигор Стојковски, Михајло Свидерски, Лејла Шериф, Ѓоко Здравески, Жарко Кујунџиски, Владимир Мартиновски и Стефан Марковски.
Во разговорот за МИА Искра Пенева потенцира дека Рациновите средби и Струшките вечери на поезијата се најзначајни поетски манифестации во земјава кои се познати во светски рамки и настапот на нив е сон за секој поет.
Вели дека настапот на една ваква манифестација е промоција на поезијата, промоција на универзални човечки мисли. Секогаш кога настапувам на вакви фестивали надвор од границите на Србија, секој мој настап е мост на културните вредности меѓу земјата од каде настапувам и земјата каде гостувам. Поезијата нема граници, туку гради мостови на културни соработки и пријателства меѓу народите.
За Рацин истакнува дека е безвременски, неговата поезија ги поврзувала и ги поврзува народите во светот. Неговите стихови се подеднакво силни и кога биле објавени во 1939 и денес во 2021 година, а мислам дека и во иднина ќе бидат двигател на народите посебно на работниците и обесправените за правда. Рацин е симбол на слобода и херојство, но тој е симбол на борбата за независност на слободниот човечки ум и мисла, потенцира Искра Пенева.
Таа ни појаснува дека освен што пишува преведува од македонски на српски и обратно.
– Имам преведено неколку македонски автори на српски и тие книги се веќе печатени и се продаваат во Србија. Освен што преведувам поезија, кратки раскази и проза, преведувам и театрални драми од македонски на српски, а кои потоа се играат на театарските сцени во Србија, појаснува Искра.
Таа информира дека повеќето од нејзините преводи се наградени.
– Преводот е многу значаен, затоа што од тоа зависи колку потоа ќе се чита одредена книга од македонски автор на српски или обратно,потенцира Искра.
Таа појаснува дека и Србија и Македонија се помали народи и нивните литератури покриваат мали географски ширини, но преку преводот нивните дела излегуваат од тие мали граници и патуваат по светот. Многу е важно да има што повеќе преводи, со што преку таа преведена литература, многу повеќе луѓе во светот ќе дознаат за културата и воопшто за таа држава од каде што доаѓа авторот, потенцира Искра.
Таа по татко е Македонка од Велес, и вели дека во Велес се чувствува како дома.
– Бев пред неколку години на Рациновите средби во Велес и сега сум повторно тука во градот на мојот татко и моите претци. Тука во Велес се чувствувам како дома, тоа значи дека ми е многу убаво и сакам да доаѓам во Велес. Постои необјаснива сила која ги подредува работите така што одново се враќаме на своите корени, потенцира Искра Пенева.
Таа појаснува дека Велес најдобро го чувствува во старите велешки сокаци, а посебно при посетата на Спомен куќата на Коста Солев Рацин и Спомен костурницата која се издига високо над градот.
Потенцира дека само на тие места може најдобро да се почувствува поезијата на Рацин. Појаснува дека тоа ја инспирира да напише нови стихови и нови стихозбирки поезија, а со кои и ќе продолжи да го гради мостот на пријателството меѓу народите.
Таа задно со останатите поети учесници на Рациновите средби е еден од следбеници на големиот и безвременски Рацин, а со тоа традиционалните Рацинови средби секоја година во Велес даваат голем придонес за градење нови мостови на пријателството меѓу народите и продолжување на делото на големиот Рацин.
Таа вели дека стиховите на Рацин се инспирација за нејзините стихови.
Истакнува дека има напишано песна за големата македонска поетеса Даница Ручигај, која со неполни 30 години трагично загинала во скопскиот земјотрес на 26 јули 1963 година.
Даница Ручигај е авторка на две стихозбирки. Дебитирала со исповедна љубовна лирика „Сребрени ноќни игри“ во 1960 година и „Зарабеници на ветрот“ во 1963 година. Со втората стихозбирка, таа е претходничка на мотивскиот и јазичен нонконформизам на една цела плејада македонски поетеси.
Од 2005 година во нејзина чест се доделува наградата „Даница Ручигај“ за најдобра дебитантска поетска книга.
Искра Пенева вели дека Даница Ручигај е нејзина инспирација и затоа и посветила песна.
