Топлотниот бран што ја зафати Европа доведе до рекордно ниско ниво на водата во бројни реки, вклучувајќи го и Тибар. Тоа, пак, доведе до повторно откривање на археолошкото богатство во Рим, за кое научниците тврдат дека имало двојна улога.
Археолозите од Италија известуваат дека една од градбите именувана по славниот император Нерор е Понс Неронианус - т.е. Нероновиот мост, поради повлекувањето на водата предизвикано од сушата, повторно се појави во коритото на реката Тибар. А како што додаваат, остатоците од мостот биле видливи и во минатото при суши. Тие исто така забележуваат дека и покрај неговото име, не е сигурно дали овој мост всушност бил изграден од Нерон.
Николас Темпл, професор по архитектонска историја на лондонскиот Универзитет Метрополитен, вели дека мостот најверојатно бил изграден пред владеењето на Нерон, но дека сега видливите остатоци од Понс Неронианус биле реконструирани и преместени.
Зошто идејата за изградба на овој мост била навистина лоша?
Понс Неронианус некогаш го поврзувал Рим со област која во тоа време не била развиена. Од едната страна на реката имало пресушено мочуриште кое во тоа време содржело јавни објекти како што се термалните бањи, додека од другата страна било поврзано со областа каде што сега Ватикан поседува свои имоти.
Мери Боутрајт, професорка по класични студии на Универзитетот Дјук, тврди дека отсекогаш било пожелно да се поврзат двата брега на реката Тибар, но дека споменатата област почнала да се развива дури во средината на II век. Затоа таа смета дека мостот најверојатно имал одредена воена и верска улога, бидејќи едниот крај се наоѓал во близина на областа каде што се собирале римските трупи за да одржат победничка парада. Иако точната рута на оваа поворка е непозната, се чини веројатно дека Понс Неронианус служел како составен дел од неа.
Некои од можните теории се дека мостот се користел за транспорт на затвореници. Еден таков пример бил Свети Петар, кој по судењето во Ватикан бил одведен во синџири и распнат во Рим околу 64 година. Затоа, заклучокот е дека овој мост имал двојна намена и значење - како стандардна рута за триумфалните војски за време на парадата, а во спротивна насока за патувањето на Свети Петар до местото на распнувањето.
Бројни научници истакнуваат дека мостот е изграден на лошо избрано место, бидејќи се наоѓа на тесна кривина што води во поплавна рамнина. Познато е дека овие кривини на реките имаат тенденција да ја менуваат формата и патеката, па мостот може да остане без доволно силна потпора. Најверојатно во еден момент тоа и се случило со Нероновиот мост - во средината на III век од нашата ера - бидејќи врз основа на истражувањето на остатоците, констатирано е дека во еден момент бил реконструиран и поместен возводно.
