Клетките во нашето тело не живеат осамен живот.
Секоја од нив користи различни методи за да ја истражи својата околина или да воспостави контакт со блиските микротела. Понекогаш користат чудни клеточни додатоци, налик на пипала, за да стигнат до соседните клетки.
Овие екстензии слични на пипала се нарекуваат филоподи, а новото истражување покажа како клетките ги користат за движење, пишува Science Alert.
„Овие структури играат клучна улога во овозможувањето на клетките да ја истражуваат својата околина, да генерираат механички сили, да вршат хемиски сигнали или да пренесуваат сигнали преку нановртките на меѓуклеточниот тунел“, велат истражувачите во студијата.
„Динамиката на филоподите изгледа доста сложена, тие можат да се извртуваат и да ја менуваат должината и обликот. Нашата работа покажува како филоподите го истражуваат 3Д екстрацелуларниот простор со комбинирање на растот и контракцијата со аксијално извртување на нивното јадро богато со актин“, додаваат тие.
Наведеното јадро се состои од протеини наречени актин и миозин. Биофизичарите од Институтот Нилс Бор во Данска го споредија ова новооткриено движење со кујнска гума за бришење.
Имено, ако ја свиткаме кујнската гума и ја ставиме на маса, таа почнува да се движи и по некое време се враќа во првобитната форма. Слично се случува и со јадрото на филоподијата. Внатре, миозинските протеини почнуваат да се обвиткуваат околу актинот, повлекувајќи ги во форма на обвивки, што пак им овозможува на пипалата да ја почувствуваат својата околина, да комуницираат со други клетки или микроорганизми, па дури и да се движат.
„Тие можат да се извртуваат на начин што ќе им овозможи да го истражуваат просторот околу клетката, па дури и да навлезат во некои околни ткива“, рече биофизичарката Наташа Лејнсе.
Научниците разгледале различни клетки, од клетки на рак на дојка до клетки на бубрезите, за да потврдат дека ова не е еднократна појава. Тие забележаа дека овие структури постојат во голем број клетки, што може да биде корисно во истражувањето на лекувањето на ракот.
„Клетките на ракот се познати по нивната инвазивност. Разумно е да се претпостави дека тие многу се потпираат на филоподите за ширење и истражување на нивната околина“ објаснува биофизичарот Пол Мартин Бендикс.
Истражувањето е објавено во списанието Nature Communications.
