„Не можеме да направиме повеќе“. Лучано Спалети користи едноставни, но јасни зборови за да го објасни поразот на Италија од Швајцарија, добра селекција која заслужено нè победи во второто полувреме, а исто така управуваше со својата енергија за четвртфиналето. Ако игравме добро 45 минути со една мала репрезентација како Албанија, ова Европско првенство ни покажа на другите три натпревари дека нашиот статус на просечна репрезентација дополнително опадна, што сега ни се поклопува со репрезентации од ниско ниво за меѓународни турнири од овој тип.
Вака пишува италијанскиот спортски новинар Иван Сика, во својата колумна насловена „L’Italia peggiore di sempre e senza futuro: siamo meglio alla Playstation che in campo“ (Италија најлоша досега и без иднина: Подобри сме на плејстејшн отколку на терен), која ја пренесуваме во целост.
На ова ЕУРО единствените двајца играчи кои позитивно се истакнаа беа Донарума, со кој секогаш почнуваме од 1:0, бидејќи одзема гол кој практично е постигнат, нешто што не го прават сите други голмани во светот, и Калафјори, модерен играч кој Мота добро го изгради во Болоња.
Останатите сите се граничеа со очај, почнувајќи од Ди Лоренцо, играч кој се чини дека експлодираше по годината на Скудетото во Наполи. Фудбалерите на Интер кои се надвор од кондиција како Дармјан, Фратези и Димарко, ако не ги поддржува одлична форма, се како од пониски категории дури и за во Италија. Барела е буквално уништен од умор и за него советот е да оди на море и да се врат на работа во октомври.
Дури и играчите на Рома имаа многу ниско атлетско ниво, додека единствениот вистински флертувачки играч на овие три натпревари беше Ѕакањи. Но, што може Ѕакањи да направи сам (покрај тоа што нѐ пласираше во осминафиналето)? Кјеза речиси отсуствуваше од играта, како и многу други што се претставија на ова ЕУРО, на чело со Жоржињо, играч кој во моментов можеш да си го дозволиш само ако имаш 75% посед на топка.
Во нападот бевме најлошиот тим од сите. Ретеги е ограничен, Кјеза, како што споменавме, отсутен, Распадори и Ел Шаарауи бескорисни, додека човекот кој требаше да ги открие нашите богатства, Скамака, само ги насмеа противниците, но и нас Италијанците, бидејќи таков центарфор навистина не е виден во овој дрес. Изгледа дека има потешкотии со основните движења на фудбалот со 11 играчи, но игра во Серија А, па некој ќе разбрал работи што ние не ги разбираме. Многу е веројатно дека играта што ја прикажува доаѓа од Playstation и не се шегувам. Она што го прави на теренот навистина се чини дека е резултат на она што го прават аватарите на екранот. Ако го сметаме за еден вид Matrix во фудбалот, би можело и да излезе добро.
Накратко, лошо е денес, а со овие изгледа лошо и утре. Значи, што да се прави? Зборовите на Спалети на крајот од натпреварот можат да имаат две можни објаснувања. Првото е конкретно на самиот тој. Со овој тим сите ги знаеја нашите огромни ограничувања. Ме замоливте да ја поминам групата и да се квалификувам за Светското првенство во 2026 година. Јас и тамау имам верба, верувајте ми.
Другото објаснување може да биде: ајде да кажеме три работи на овие средби со новинарите, да го фрлиме тоа на физичката кондиција, заминувам вечерва или најдоцна утре сабајле, немаме соодветни играчи за да одиме на Мундијал. Да ја чекаме ноќта за да разбереме. Всушност, одењето на Мундијал преку оваа група изгледа тешко и причините се секогаш исти. Нападот е очаен, нема креативци, отсутна брзина на маневрирање и страшна техника, во последните три натпревари не излеговме одзади ниту со раце. Не можете да одите на Светско првенство со овие момци, треба да се бараат други воини. Некои размислуваат на Серија Би, и затоа што екипи со играчи од нашата Серија Би најверојатно би отишле подалеку од нас, или, очигледно, меѓу младите.
Има нешто меѓу помладите, но сигурно нема да биде подготвено за во 2025 година да нѐ однесе на Мундијалот и уште посигурно тој потенцијално погоден играч наскоро ќе биде испратен во којзнае која Лега Про на „калемење“. Затоа, блиската иднина е многу мрачна и можевме да ја очекуваме. (Тука авторот алудира на фактот што Италија во категориите до 17 и до 19 години е актуелен европски шампион од 2024 и 2023 година, а У21 на Мундијалот 2023 загуби во финалето. Но, италијанските гиганти по обичај младите италијански играчи ги праќаат на позајмици наместо да вложуваат во нивен развој.) Затоа, блиската иднина е многу мрачна и можевме да ја очекуваме, откако практично стигнавме до баражот по мечот со Украина (беше пенал над Мудрик), екипа која потоа беше елиминирана во групната фаза.
Ќе биде тешко да се почне одново бидејќи нема речиси ништо, но настрана играта, и тренер кој може да нѐ натера да играме подобро, сè треба да се обнови со оглед на листата на играчи што ги нудиме на овие турнири. Швајцарија имаше играчи кои беа сите исти, сите високи помеѓу 1,80 и 1,85, со идеална тежина од околу 85 килограми. Сите тие беа брзи играчи од средниот ред и исто така со голема атлетска длабочина. Сè уште сме заглавени на примарната физичка способност за различната улога што треба да ја имате на теренот. Го имаме големиот, бавен централен бек и малиот, брзиот крилен играч, мирниот и хипертехнички играч од средниот ред и нервозниот играч од средниот ред, ние сме претстава на практично 20-вековна физика со која би сакале да се спротивставиме на апсолутно современиот фудбал и телата на фудбалерите. Треба да почнеме од физичките основи да се рекреираат италијански фудбалери опремени со сѐ, но зборуваме за генерации и генерации на чекање, не следниот септември или почетокот на 2025 година (кога ќе почнат квалификациите за Мундијалот), со или без Спалети.
Во моментов Италија е тим од средно-ниско ниво, без млад лидер и со играчи подобри на PlayStation отколку на теренот. Иднината, ако не е онаа во е-спортот, е матна.
