Кинеските астрономи штотуку го објавија најдеталниот месечев атлас досега, опишувајќи го како „прв геолошки атлас со висока резолуција на целата Месечина“. Овој атлас дава слики од кратери видени од телескопи или орбитери, но вклучува и геолошки, литолошки и тектонски карти на целата површина на Месечината.

НАСА претходно состави детални мапи од блиската страна на Месечината за мисиите Apollo и ги објави во јавноста, а мапите често може да се најдат на ѕидовите на училишните училници. Меѓутоа, како што завршуваа мисиите на Месечината, така се зголеми и достапноста на нови мапи. Сега тоа се менува бидејќи државите повторно покажуваат голем интерес за истражување на Месечината. Современите орбитери на Месечината, опремени со напредни сензори, собраа многу нови податоци за нашиот сателит.
Лиу Џианчон од Институтот за геохемија при Кинеската академија на науките во изјава за печатот рече: „Со акумулацијата на податоците и резултатите од истражувањето, овие геолошки карти на Месечината можеби повеќе нема да ги задоволуваат идните потреби за научно истражување и истражување на Месечината“.
Под негово водство беа креирани геолошки карти на Месечината во размер 1:2,5 милиони, каде што секој сантиметар на картата одговара на 25 километри на Месечината. Покрај деталните карти на 30 делови од Месечината, постојат и мапи на целата површина, иако тие се малку искривени во близина на половите.
Иако Месечината нема активна тектонска плоча како Земјата, таа го задржува она што Лиу и неговите колеги го нарекуваат „тектонски единици“ од почетокот на нејзиното формирање. Тектонската карта ги прикажува нивните локации и дава објаснување за системот за класификација за месечевите структури.

Литолошката карта означува различни видови карпи со бои, додека геолошката карта ги идентификува кратерите, нивниот состав и времето на формирање.

Додека ги правеше овие мапи, тимот разви нова временска рамка за Месечината, поделувајќи ја нејзината геолошка историја на 3 еони и 6 периоди, што тие веруваат дека е пообјективен пристап од порано. Новата временска линија ја нагласува транзицијата од младоста на Месечината, кога промените биле поттикнати одвнатре (ендогени), до подолг период во кој доминираат надворешни влијанија како што се ударите на астероидите (егзогени).
Во атласот се означени 12.341 ударни кратери, 81 ударен басен, 17 видови карпи и 14 типови на структури, а басените се класифицирани според процесите на нивното формирање. Вклучени се и важни маркери на новата ера, која некои ја нарекуваат Месечев антропоцен, со места за слетување на Месечината, како за луѓе така и за машини.
Достапен на кинески и англиски, овој атлас има голем образовен потенцијал, особено ако претстојните човечки мисии на Месечината предизвикаат глобален интерес. Авторите го гледаат како вредна алатка за научно истражување на Месечината, избор на место за слетување, истражување на ресурси и планирање на траекторијата за идните кинески мисии на Месечината. Достапен е преку Геолошката издавачка куќа, но веројатно не е евтин подарок за љубителите на месечината.