По четири децении истражување, водечкиот светски брачен терапевт забележал јасна шема меѓу паровите кои не останале заедно.
Д-р Џон Готман, автор на „Седум принципи за успех во бракот“, е еден од водечките светски истражувачи на бракот. Тој помина четири децении проучувајќи парови на институтот Готман за да утврди што навистина предизвикува јаз меѓу две лица и како да се поправи.
Еве каде станува интересно: по сето ова истражување, д-р Готман забележал јасна шема меѓу паровите кои не останале заедно, идентификувајќи го она што тој вели дека е „број 1“ предвидувач за развод.
Тоа е презирот.
Да, презир како превртување со очи, чувство на одвратност, негативно размислување. Многумина од нас се чувствувале вака за својот партнер и порано, но дури и ако го чувствувате тоа во моментов, тоа не значи дека сте осудени на пропаст.
Нормално е да се чувствувате лути на партнерот или да не се согласувате околу работите, но кога ќе си дозволите да достигнете ниво на презир или одвратност кон него или неа, тогаш тоа станува нездраво. Секој пар се кара и секој пар има проблем, но разликата е во тоа како се однесувате кон нив, било со љубезност или со презир, што може да ве направи или да ве скрши како пар.
Партнерите кои не ги решаваат добро овие прашања се изложени на најголем ризик од развод. Замислете дека зборувате за проблем кој се повторува, како преинволвирани родители или голема разлика во либидото.
Партнерите кои се движат кон развод ги имаат следните тенденции: тие се лутат и го користат она што го нарекуваме „четворица коњаници на апокалипсата“ или негативни обрасци на комуникација, кои се критикување, презир, огорченост и одбранбеност. Ова води до она што го нарекуваме „дифузна физиолошка возбуда“ на телото на едниот или на двајцата партнери, што ослободува хормони додека чукањето на срцето се забрзува, мускулите стануваат напнати, кожата станува жешка или испотена.
Дури и ако вие и вашиот партнер сте имале жестоки кавги во последно време, тоа не значи дека сте на пат кон катастрофа. Некои парови на крајот престануваат да се обидуваат да водат дијалог. Сметаат дека работата на клучните конфликти е премногу тешка или болна. Се откажуваат. Се оддалечуваат и живеат повеќе како цимери отколку како сопружници. На крајот, емоционалната разделба е крајниот знак. Ако и двајцата сè уште се расправате, сè уште не сте стигнале до точка на предавање.
Превртувањето очи пред нешто што го кажува вашиот партнер е еден од најчестите начини на кои луѓето изразуваат презир. Покрај превртувањето очи, друг знак е исмевање со партнерот. Тоа е целокупниот однос на одвратност кон партнерот и/или чувството на супериорност.
Понекогаш е суптилно. На пример, кога разговараат за тоа како да го одржуваат својот дом, едниот партнер може да му каже на другиот: „Во моето семејство повеќе се грижевме за нашиот дом.“ Неизговорениот крај на таа реченица е: „... отколку што е случајот со вашето семејство. Импликацијата е: „Моето семејство е супериорно во однос на твоето“.
Сега кога знаете колку може да биде штетен презирот, еве пет работи што можете да ги направите за вашата врска за подобро да го решите конфликтот:
Бидете внимателни колку често превртувате со очи, се исмејувате или давате пасивно-агресивни коментари.
Проверете ги вашите очекувања. Партнерите често се идеализираат еден со друг, а потоа очекуваат толку многу. Се предлага да се потсетите дека вашиот партнер е поинаква личност со различни мислења и различни основни потреби. Нема да се согласувате за сè и мора да научите да бидете во ред со тоа за да ја одржите хармонијата. Со други зборови, повеќето од вашите проблеми нема да исчезнат или да се решат - само ќе треба да научите да правите компромиси.
Свртете го проблемот на себе. Кога нешто навистина ве потресува, размислете: „Зошто ова однесување ми пречи толку многу? Може ли да научам да живеам со него?“ „Ако не, можете да побарате совет за да научите некои механизми за справување.
Наместо да се чувствувате лути додека вашиот партнер го изразува своето мислење, предизвикајте се себеси подлабоко да го слушате гледиштето на партнерот. Зборувајте за вашите чувства и за тоа како се чувствувате, не обвинувајќи ги или критикувајќи ги нивните постапки.
