Колку е опасна технологијата за препознавање лица и целата таа база на податоци?
Clear View од Њујорк ја пополнува својата база на податоци со фотографии од луѓе, пребарувајќи извори како Facebook, YouTube и милиони други сајтови, а нивната технологија веќе ја користат бројни агенции за спроведување на законот и владини агенции ширум светот. Со цел борба против криминалот, тие сакаат да направат збирка од 14 фотографии за секој од 7 и пол милијарди луѓе.
„Како граѓани и потрошувачи сме во костец помеѓу два вида интереси, она што е во прашање е нашето право на приватност. Во некои земји регулативите се подобро регулирани, добар пример е Европската Унија, која има GDPR (General data protection regulation), систем на различни прописи и закони кои штитат од фотографирање и други податоци, и слично во Србија, која има закон за заштита на личните податоци. Постои основа врз која може да се изгради одбрана од континуирано „следење“, а практиката покажува дека тие се заобиколуваат на различни начини“, вели експертот за медиуми и нови технологии, д-р Мирко Стојковиќ за Sputnik.
Тој го разбира размислувањето кое води до аргументот дека овој вид на надзор е нешто што го намалува криминалот, но вели дека постојат бројни студии кои на многу прецизен начин покажуваат дека намалувањето на криминалот е многу мало во споредба со степенот на кршење на правата што произлегува од дигиталниот надзор.
„Криминалците го заобиколуваат законот, како што е ограбување банки со чувари и камери, истото ќе го сторат, без разлика на камерите што снимаат луѓе на улица, само ќе бидат повнимателни, ќе најдат можност да ја хакнат камерата или да се сокријат на некој друг начин. Проблемот со ваквиот надзор е всушност за сите други, бидејќи никој од нас нема да го посвети својот живот на тоа да не биде препознаен на социјалните мрежи или да биде видлив на улица. Ние ќе бидеме тие чии податоци се собираат и обработуваат, ние ќе бидеме тие чиј начин на размислување и однесување ќе биде модифициран во согласност со желбите на најдобриот понудувач“, тврди Стојковиќ.
Целта е исклучиво профит.
„Кој ќе плати и ќе каже, сакам некој да го купува мојот сладолед од ванила, сакам да купуваат жени на возраст од 29 до 34 години, кои живеат таму и таму, тој ќе добие таргетирани области, вести кои се формулирани така што тие свесно или несвесно туркаат кон купување на производ за кој производителот платил за тој вид маркетинг кампања. Рекламите што ги гледаме на телевизија се само дел од она што ги обликува нашите ставови и нашите мислења за различни работи.“
Дали се работи за апсолутна контрола и губење на слободата?
„Тоа е апсолутна контрола, нема слобода на духот, нема слобода, мислам дека слабиот аргумент е дека криминалот е нешто што е основна цел на оние кои се занимаваат со вештачката интелигенција на овој начин, овој вид на надзор, затоа што криминалот не се намалува многу, всушност контролата на луѓето е крајниот извор на сето ова“, заклучува Стојковиќ.
