Привилегираните јапонски воини, кои носеле катани, водени од кодексот бушидо, ја чувале својата чест до смрт.
Од детството, овие бестрашни воини ги учеле на самодисциплина, градејќи чувство на должност. Тие ги отфрлале материјалните добра и секој облик на страв - особено оној од смртта.
Во периодот од 1603 до 1867 година станале владејачка воена класа и највисока општествена класа во Јапонија, на голема жалост на нивните непријатели, бидејќи храбрите самураи секогаш ја ставале честа пред нивните потреби, па дури и нивните животи.
Ова се најинтересните факти за самураите.
Самиот збор самурај значи „оној кој служи во име на честа“. Колку овој принцип бил важен во животот на самураите најдобро покажува сепуку, доброволен чин или казна што имплицира дека самураите кои не го следат доследно бушидо - „патот на воинот“ - или паѓаат во рацете на непријателот, извршуваат самоубиство.
Најпознатата форма на ова ритуално самоубиство вклучува воин да си го прободува стомакот со сечило и да го движи лево-десно. После тоа, друг самурај го обезглавува бидејќи во спротивно смртта би била премногу болна.
Единственото нешто што ги правело самураите различни од другите воини ширум светот бил нивниот необичен оклоп и катана. Биле политички активни и образовани, пишувале поезија, правеле цветни аранжмани, добро знаеле математика...
Иако „душата на самураите е во неговата катана“, тие прво го користеле чокутото, потенка и пократка верзија на правите мечеви што подоцна ги користеле средновековните витези. Како што напредувале техниките за правење мечеви, се користеле сè повеќе искривени мечеви - сè додека не биле развиени катаните.
Сепак, тие не биле единственото оружје што го користеле самураите. Користеле и дрвени оружја како палки, предмети со синџир, долг лак (јуми), копја (јари и нагината)... По развојот на технологијата почнале да користат топови и пушката танегашима.
Иако во тоа време жените во другите култури имале подредена положба и чекале нивните сопрузи, татковци, синови и браќа да се вратат од војните, жените во Јапонија биле во поинаква ситуација. Имено, тие имале политичко влијание и биле дел од оваа бестрашна и елитна класа. Јапонките познати како Она-бугеиша се бореле рамо до рамо со мажите и го следеле истиот кодекс на однесување и филозофија на живот.
Но, наместо катана, најчесто користеле нагината, копје долго повеќе од еден и пол метар, на врвот со заоблен меч.
Хомосексуалноста не била табу тема меѓу самураите. Згора на тоа, на искусните воини кои ги учеле младите мажи и момчиња им било дозволено да имаат романтични врски со своите ученици доколку тие се согласат.
