Прашината од Месечината може да помогне во производството на сателити, бази и соларна енергија. Месечевиот реголит е метална прашина која содржи кислород, што научниците сакаат да го искористат за да го поттикнат развојот на Месечината.
Природниот сателит на Земјата би можел да стане центар за длабока вселенска активност во наредните децении. Небесното тело каде што луѓето живеат, работат и истражуваат би можело да содржи базни кампови, ровери и врвна технологија. Месечевиот реголит е еден локално достапен ресурс кој може да ја забрза изградбата на Месечината. Истражувачите од Универзитетот во Ватерло сугерираат дека месечевиот реголит може да се користи за „поддршка на животот, производство на енергија и изградба“.
„Нашето истражување ја претвора научната фантастика во реалност. Наша цел е да помогнеме во изградбата на инфраструктурата и технологијата што ќе овозможат одржливо човечко населување на Месечината, но и пошироко“, рече кандидатот за докторат, Конор МекРоби.
Транспортот на градежни материјали од Земјата за изградба на инфраструктура на Месечината би бил скап и неефикасен. Месечевиот реголит е метална прашина што содржи кислород, што е во план да се користи за развој на Месечината. Затоа истражувачите од Лабораторијата за истражување на нова енергија (ЛЕЕР) истражуваат начини за обработка на сурови месечеви ресурси, особено реголит.
„Бидејќи месечевиот реголит веќе содржи кислород, можеме да го користиме за производство на топлинска енергија, без потреба од атмосферски кислород. Ова се нарекува термичка реакција, која е корисна во вселената бидејќи нема лесно достапен кислород“, објасни МекРоби.
Тимот спроведе експерименти за да ја процени одржливоста на користењето на месечевиот реголит за различни намени, како што се греење и производство.
Со оглед на фактот дека добивањето на вистинската месечева почва од Месечината е предизвик и скапо, тимот користеше симулиран реголит обезбеден од американската вселенска агенција НАСА. Овој симулант тесно го имитира составот и својствата на месечевиот реголит.
Истражувачите тестирале различни комбинации на композиции на гориво и оксидатор за да ја оптимизираат термичката реакција при намена во вселената во специјализирана комора за согорување што ја имитира месечевата средина.
„Резултатите ја покажуваат одржливоста на месечевиот горен слој да го поттикне развојот на Месечината, дозволувајќи им на луѓето да ја истражуваат и населуваат месечевата површината. Сега континуирано работиме на подобро извлекување метали и друг корисен материјал од реголитот, како и дизајнирање автоматизирани процеси во соработка со канадски и меѓународни истражувачи, за да се олесни користењето на месечевите ресурси и да се поддржи кружната вселенска економија“, рече Џон Вен, директор на ЛЕЕР.
Интересно е тоа што истражувачите исто така работат на решавање на растечкиот проблем со вселенскиот отпад. Тимот на ЛЕЕР ги гледа нефункционалните сателити како вредни ресурси. Металните остатоци од овие сателити често патуваат до Земјата и месечевите орбити. Истражувачите размислуваат да користат нефункционални сателити како извор на гориво за развој во вселената, бидејќи тие содржат алуминиум, кој во комбинација со месечевиот реголит може да се користи за термичка реакција и генерирање топлина. Сепак, потребни се повеќе истражувања за да се реализира оваа идеја.
Употребата на вселенски отпад преку термичка реакција може да го поддржи одржувањето и подобрувањето на сончевите сателитски системи во вселената. Тестирањето на овој метод може да го отвори патот до сигурен извор на енергија за идно истражување на вселената.
